Kleine windmolens op Texel, het beschermen van de oostkust, terrasuitbreiding voor 5 jaar en het tijdelijk verplaatsen van bedden. De grote onderwerpen van de gemeenteraad van 16 februari.

Kleine windmolens op Texel

Zoals te verwachten was is ons initiatiefvoorstel om op agrarische erven kleine windmolens toe te staan, niet door de raad aangenomen.

In de commissiebespreking hebben we gemopperd dat we de wensen en bedenkingen van het college op ons initiatiefvoorstel behoorlijk slordig vonden. Ze stelden daarin vragen die beantwoord werden in de handreiking. Nou, dan doe je huiswerk niet erg grondig.

We hadden het voorstel iets aangepast door niet de provinciale handreiking als uitgangspunt te nemen maar de RES-handreiking. Die is communicatief duidelijker en stelt bijvoorbeeld ook helder dat er wel degelijk mogelijkheden zijn in het Bijzonder Provinciaal Landschap, dat op een groot deel van Texel van toepassing is.

Vijf stemmen voor, negen tegen. Voorstanders bleken uiteraard wijzelf, maar ook D66 en 2 leden van de CDA-fractie.

Het blijft pijnlijk om te ervaren dat zelfs deze kleine molens, 15 m as/hoogte, die vrijwel niet opvallen op een agrarisch erf, categorisch worden weggewimpeld. Alsof het klimaatprobleem zich alleen maar aan de overkant afspeelt. We moeten echt meer doen om zelf energie op te wekken en kunnen het probleem niet afschuiven naar de overkant, wij willen graag dat boeren een eigen kleine windmolen mogen plaatsen en we zullen ons hiervoor in blijven zetten, hopelijk kunnen we hiervoor na de verkiezingen wel een meerderheid krijgen.

Het beschermen van de oostkust

In het toeristisch toekomstplan wordt gesproken over spreiding van toerisme over het eiland. Naar aanleiding van een voorstel van ons en de CDA wordt een toevoeging gedaan in dit plan om de oostkust hiervan uit te sluiten. Dit voorstel is aangenomen met steun van Texel2010, PVDA en D66, daar zijn we onwijs blij mee. De oostkust moet een rustige plek blijven.

Terrasuitbreiding voor 5 jaar

Het college stelde op voorstel van TOP c.s. voor om de vanwege Corona-afstandsregels toegestane terrasuitbreiding voor 5 jaar mogelijk te maken. De afgelopen 2 jaar was dit gedoogd, voor deze vijf jaar moet er wel een vergunning worden verstrekt inclusief bezwaarmogelijkheden van omwonenden. Het motief van het college luidde: moeilijke tijd achter de rug, met name voor de natte horeca, en er zijn cafe’s waarbij dit het verschil kan maken tussen voortbestaan of stoppen.

GroenLinksTexel diende een amendement in waarin de 5 jaar werd teruggebracht naar 2. Het is erg belangrijk de horeca te ondersteunen maar wat ons betreft kan dat beter door eerst voor 2 jaar te gaan en daarna te herevalueren dan gelijk een vergunning af te geven voor 5 jaar. En bovendien stelde GroenLinksTexel dat het alleen van toepassing moet zijn voor die bedrijven voor wie het echt een kwestie van voortbestaan of stoppen zou zijn. Ook uit de sector zelf bereikten ons berichten dat de sector gemiddeld gesproken ondanks Corona prima heeft gedraaid.

Ook werd in die ingezonden brief aan de raad gesteld dat uitbreiding van terrascapaciteit juist de spoeling voor ieder bedrijf dunner zou maken. De discussie spitste zich onder meer toe op de vraag of het wel mogelijk is om inzage te vragen in de bedrijfsgegevens.

Dat gebeurt wel bij Kamperen bij de boer, werd vanuit de raad opgemerkt. En Rikus Kieft zei: “het is natuurlijk wel zuur dat als je in de bijstand zit je het hemd van het lijf wordt gevraagd, ook qua inkomen en vermogen, en dat dat bij bedrijven niet zou mogen?”. Uiteindelijk was de discussie vergeefs, de raad verwierp het amendement.

 

Tijdelijk verplaatsen van bedden 

Tijdens de raadsvergadering van 16/02 diende GroenLinksTexel een motie in. Titel: Meewerken aan tijdelijke verplaatsing van chalets De Driehoek.

Vier van de gedupeerden zaten op de publieke tribune om aan te horen wat de raad zou beslissen.

 “We zien hier de effecten van de verroompottisering van de Nederlandse kust”, aldus Rikus Kieft die de motie toelichtte. “Grote investeringsclubs kopen recreatieve terreinen op, duwen de zittende bewoners eraf, bouwen dure recreatiewoningen en verhuren of verkopen die voor groot geld aan mensen die dat kunnen betalen. Een eigentijdse variant van de middeleeuwse roofridders. Toen met fysiek geweld, nu met contracten en advocaten”, licht Kieft later nog toe.

EuroParcs doet dit met De Driehoek. Het betreft mensen die lang gespaard hebben voor hun chalet, of die dit via verhuur als aanvulling op hun pensioen nodig hebben. De Texelse Courant besteedde er uitvoerig aandacht aan op 15 febr. GroenLinksTexel stelde een tijdelijk, persoonsgebonden regeling voor voor maximaal 5 jaar. Er bleek echter geen beweging te krijgen in de raad, “we hebben onze eigen handen gebonden met ons beleid om geen bedden meer te verplaatsen”.

Natuurlijk kun je zeggen dat het eigen schuld is, hadden ze het contract maar beter moeten lezen. “De raad kan niet treden in private overeenkomsten tussen partijen” aldus raadsleden. “Ja,” zegt Kieft’ maar je wilt ook niet dat dit soort praktijken zich op jouw gastvrije eiland afspelen. Dat moeten we niet willen met z’n allen. Als je kantoorruimte huurt heb je via de rechter nog de mogelijkheid van ontruimingsbescherming tot 3 jaar!” En je wilt niet dat nog meer roofridders zich komen verrijken op Texel, je wilt het toeristisch rendement juist op Texel houden.

Het tweede deel van de motie betrof een oproep aan het college om met de sector in gesprek te gaan en aan te sturen op contracten waarin in het geval van overname of herstructurering een opzegtermijn van 3 jaar wordt gehanteerd. Maar ook dat vond de raad niet op zijn weg liggen. De motie werd verworpen.