Het oordeel in de raadscommissie was snel geveld: fietsers krijgen weer hun eigen pad, en zo komt er een eind aan de situatie dat ze worden achternagezeten door auto’s. Na de reconstructie van de weg en het weghalen van bestaande fietspaden was deze een smalle ‘fietsgoot’ geworden, die fietsers en automobilisten moeten delen en waarbij inhalen onvermijdelijk leidt tot onveilige situaties. Een unaniem amendement van de raad voor herstel van de fietspaden langs de weg werd door verantwoordelijk wethouder Kooiman (Texels Belang) overgenomen.



GroenLinks fractievoorzitter Rikus Kieft, een van de indieners van het amendement, was blij met het resultaat, maar plaatste wel een groot vraagteken bij de gang van zaken rond de Emmalaan. ‘We zouden ons als raad moeten generen, en de wethouder heeft hierbij een bijzondere verantwoordelijkheid.’

Kieft stak ook de hand in eigen boezem. ‘Indertijd, toen het besluit over de herinrichting van de Emmalaan werd genomen, hebben we ingestemd, terwijl er toen ook al vragen waren over de veiligheid van de fietsers. Maar we hebben ons door expertise-argumenten laten overtuigen.’



Toen de weg eenmaal klaar was, en ieder zelf het resultaat kon ervaren, was de fractie er snel bij. In mei dit jaar diende GroenLinks en D66 een motie in om het brede trottoir naast de weg tijdelijk als fietspad te gebruiken, vooruitlopend op herstel van de fietspaden langs de weg. Een meerderheid van de raad vond toen het plaatsen van een pas-op-de-fietsers-bord voldoende. 

Los van de rol van zijn eigen fractie benadrukte Kieft de verantwoordelijkheid van de wethouder voor de gang van zaken, waarbij eerst fietspaden worden weggehaald, en die nu weer worden hersteld, ten koste van honderdduizenden euro’s. Kieft: ‘Er zijn wethouders om minder afgetreden. Wat er nu ligt is een puinhoop. Welke consequenties verbindt de wethouder daaraan?’ Kieft zinspeelt op het indienen van een motie van treurnis in de komende raadsvergadering.



Wat is veilig?

Volgens Kieft is het fout gegaan door blind vertrouwen op deskundigen die beweerden dat het allemaal wel veilig zou zijn. ‘Signalen vanuit de bevolking of van bijvoorbeeld de Fietsersbond zijn niet gehonoreerd.’ 

Kenmerkend vond Kieft de redenering in een nieuw rapport dat de fietsgoot voldoet aan eisen van objectieve veiligheid, en hooguit door fietsers als onveilig wordt ervaren. ‘Kennelijk nemen we een veiligheidsprobleem alleen serieus als er gewonden of nog erger vallen. Maar hoe mensen een verkeerssituatie ervaren moet minstens zo belangrijk zijn. Immers, we doen dit alles voor de leefbaarheid van onze gemeente.’

Slager keurt eigen vlees

Kieft herinnerde de wethouder ook aan vragen die hij twee maanden geleden stelde over het onderzoek naar de Emmalaan. ‘Dat gebeurde door een bureau dat eerder bij de reconstructie van de Emmalaan was betrokken.’ In de pers ontkende de wethouder, maar uit een reconstructie van de gang van zaken in de Texelse Courant blijkt dat het betreffende bureau de nieuwe Emmalaan in de ontwerpfase wel degelijk had goedgekeurd op veiligheid. ‘En nu moest datzelfde bureau de veiligheid evalueren? Dat is de slager die zijn eigen vlees keurt.’ 

De wethouder heeft nooit geantwoord. Kieft: ‘Mijn de vraag raakt op z’n minst raakt aan integriteit van bestuur. Zo’n vraag vergeten…dat is toch ongelooflijk?’