‘Zo moeilijk is het niet’, verzuchtte fractievoorzitter Rikus Kieft toen wethouder Huisman (VVD) een van de voorstellen van GroenLinks onuitvoerbaar noemde. Het ging om Kieft’s pleidooi concreet te maken wanneer de uitwerking van de toeristische visie ter hand wordt genomen. ‘Het enige dat we weten is dat een klein deel van alle goede voornemens op korte termijn wordt uitgewerkt, zoals het omzetten van kampeerplekken naar zomerhuizen, regels voor logies en ontbijt of de stolpenregeling. Maar alle andere voornemens? Bijvoorbeeld hoe we het mobiliteitsprobleem aanpakken? Er is geen flauw idee wanneer dat aan bod komt en hoe dat dan gaat gebeuren.’



Kieft’s verzuchting was kenmerkend voor het verschil in benadering tussen GroenLinks en de andere partijen in de gemeenteraad. Voor de inhoud van het Toeristisch Toekomstplan van wethouder Huisman had Kieft best waardering. ‘ Er ligt mooi werk.’ Er zaten ook de nodige elementen in die GroenLinks eerder had bepleit (lees Toerisme in goede banen). Maar het is allemaal erg vrijblijvend.

Als voorbeeld noemde Kieft de kernwaarden die het toerisme niet mag aantasten, zoals de natuur, de rust, de  diversiteit van het landschap. ‘Wil je die gebruiken als toetssteen, dan moet je weten hoe het met die kernwaarden is gesteld. Hoe staat het met de kwaliteit van de natuur, hoe beoordelen we ons cultuurlandschap? Er is dus een soort nulmeting nodig, en we moeten weten hoe we die kernwaarden willen versterken. Pas dan kun je toetsen of het toerisme die aantast of niet.’

Kieft had ook een ijzersterke troef voor zijn betoog in handen met het pas verschenen rapport van de Rekenkamer over het duurzaamheidsbeleid van Texel.  ‘Daar is nauwelijks iets van terecht gekomen omdat er geen heldere en toetsbare doelen zijn gesteld. En dat dreigt nu weer te gebeuren met ons toerismebeleid.’ 

Een meerderheid van de raad volgde het pleidooi van GroenLinks niet. ‘ Het komt wel goed’, was de teneur van de coalitiepartijen.



Beddenregistratie komt er wel

Op het punt waar GroenLinks zich ook sterk voor had gemaakt, registratie van het aantal beschikbare bedden voor toeristen, was er meer succes. Dat beddenaantal is cruciaal voor het toeristische beleid op Texel: het is de kraan die een grens stelt aan het aantal verblijfplaatsen op het eiland. Officieel staat die grens op 45.000, maar niemand weet precies hoeveel het er zijn. Kieft: ‘ Uit een recente enquête blijkt dat 84% van de Texelaars denkt dat het er meer zijn, en 64% daarvan dat het er veel meer zijn. We moeten dus feitelijk weten wat het is.’ 

De coalitie probeerde die beddenregistratie nog voor te zijn door te komen met een voorstel voor een digitaal nachtregister. Verhuurders zijn nu al verplicht gasten te registreren, door dat nu ook digitaal te doen is een beter overzicht te krijgen hoeveel toeristen op het eiland verblijven. Prima, vond GroenLinks. 

Maar dat maakt een registratie van het aantal bedden niet overbodig, want alleen die stelt een grens. Vandaar de motie van GroenLinks, D66 en CDA om over te gaan tot een openbare registratie van de bedden: iedere verhuurder moet in een openbaar register melden hoeveel slaapplaatsen die ter beschikking heeft voor toeristen. Texels Belang ging er in mee, waarop de PvdA liet weten het voorstel ook ‘best’ te vinden. Alleen wethouder Huisman bleef tegensputteren, waarop burgemeester Uitdehaag erop wees dat het college de meerderheidswens van de raad serieus zal nemen.